ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ,ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ!

Βρισκόμαστε σε μια συνεχή επίθεση Κεφαλαίου--Κυβέρνησης-ΝΔ-Ε.Ε με την άμεση συνεργασία ΔΝΤ - ΕΕ, όπου εκμεταλλευόμενοι την κρίση προσπαθούν να καταργήσουν οποιοδήποτε εργασιακό και δημοκρατικό δικαίωμα και να επιστρέψουν τους εργαζόμενους και την νεολαία αιώνες πίσω. Αυτή η επίθεση θα ενταθεί με την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου που σχεδιάζει να υπογράψει η κυβέρνηση, καταστρέφοντας δικαιώματα και κατακτήσεις, διαλύοντας τις λαϊκές αντιστάσεις, επιφέροντας έναν πραγματικό μεσαίωνα για την νεολαία και τους εργαζομένους Κομβικά σημεία σε όλα αυτά που προσπαθεί να καταφέρει η κυβέρνηση είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η μείωση των μισθών, η αύξηση της ανεργίας καθώς και η ιδιωτικοποίηση παιδείας και εργασίας. Ταυτόχρονα, σε διεθνές επίπεδο βλέπουμε τις εξεγέρσεις που ξεσπούν (Αίγυπτος, Τυνησία) σε χώρες όπου δεν υπάρχει μνημόνιο, που όμως οι συνθήκες ζωής και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο οδηγούν τους λαούς στο να προχωρούν σε μαχητικούς αγώνες απέναντι στην βάρβαρη αυτή επίθεση που δέχονται καθημερινά. Ακόμα και στην Ελλάδα, βλέπουμε πως δημιουργείται ένα κλίμα αντίστασης μέσω των πανεργατικών απεργιών (15Δεκέμβρη, 23 Φλεβάρη), των απεργιών στα Μ.Μ.Μ, μέσα στις σχολές με συνεχείς καταλήψεις καθώς ακόμα και στον αγώνα  των κατοίκων της Κερατέας, αγώνες που φέρνουν στην επιφάνεια την λαϊκή οργή που επικρατεί και δείχνουν τον δρόμο της ανατροπής.

  Είναι πλέον ξεκάθαρο πως το κεφάλαιο προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα κοινωνική κατάσταση και να καταστρέψει το δημόσιο πανεπιστήμιο και την δημόσια δωρεάν εκπαίδευση γενικότερα. Αυτό που θέλουν είναι μια παιδεία για λίγους και εκλεκτούς, που θα πετάξει στον δρόμο μεγάλο κομμάτι της νεολαίας που δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στην νέα εκπαίδευση που σχεδιάζουν. Συγχωνεύσεις σχολείων, κλείσιμο παιδικών σταθμών, μειώσεις προϋπολογισμών καθώς και κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων ΤΕΙ στην επαρχία, είναι λίγα μόνο από αυτά που περνά η κυβέρνηση, παρά τις όποιες επιβεβαιώσεις της πως το μνημόνιο δεν θα άγγιζε την παιδεία. Είναι  ένα δείγμα της εκπαίδευσης που ετοιμάζουν με απώτερο σκοπό τους τη διάλυση όλων των κεκτημένων του φοιτητικού κινήματος.

  Πιο συγκεκριμένα για την ανώτατη εκπαίδευση, βασικοί άξονες τις διάλυσης των πτυχίων αποτελούν οι ατομικοί φάκελοι προσόντων καθώς και η αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών με βάση της ανάγκες της αγοράς διαλύοντας τα γνωστικά αντικείμενα και διασπώντας την γνώση. Σκοπός όλων αυτών, η δημιουργία ενός νέου μοντέλου εργαζομένων που θα δουλεύουν με τους χειρότερους όρους, χωρίς κανένα απολύτως επαγγελματικό δικαίωμα, κάτι το όποιο μαζί με την ανεργία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που επικρατούν διαμορφώνουν ένα μαύρο τοπίο για την εργασιακή προοπτική της νεολαίας. Όλη αυτή η κατάσταση έρχεται να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με τον νέο νόμο πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο τα ΑΕΙ-ΤΕΙ θα έχουν οικονομική αυτοτέλεια και επιχειρηματική λειτουργία. Εισαγωγή μάνατζερ για την οικονομική διαχείριση των σχολών, συμβούλια διοίκησης από εξωτερικούς φορείς, εφαρμογή αξιολόγησης για την κατάταξη των ιδρυμάτων με βάση την ανταποδοτικότητα, εισαγωγή προπαρασκευαστικού έτους που θα αποτελεί μια εξοντωτική διαδικασία για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που προτίθεται να περάσει η κυβέρνηση και είναι αυτά που μας δείχνουν πως κύριος στόχος της, είναι η δημιουργία πανεπιστημίων - επιχειρήσεων, τα οποία θα είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις ανάγκες της αγοράς.

  Ήδη στο ΤΕΙ, πριν καν κατατεθεί ο νέος νόμος πλαίσιο, έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται κομμάτια αυτής της πολιτικής. Από τον Σεπτέμβρη ήρθαμε αντιμέτωποι με μια κατάσταση υπολειτουργίας του ιδρύματος η οποία απ' ότι φαίνεται ήταν μονό η αρχή σε όλα αυτά που έρχονται. Οι έκτακτοι καθηγητές συνεχίζουν να είναι απλήρωτοι, το υπουργείο ζητά περαιτέρω μείωση του ήδη πετσοκομμένου, κατά 30%, προϋπολογισμού και καλεί το ΤΕΙ να κλείσει  την μαύρη τρυπά στα οικονομικά του, μέσω της υποθήκευσης του ιδρύματος σε ιδιώτες. Η Διοίκηση σε πλήρη «συστράτευση» με την αντικλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, έρχεται να εφαρμόσει το κομμάτι του νόμου για τα ΤΕΙ για τα μονά-ζυγά εξάμηνα σύμφωνα με τον οποίο ο φοιτητής θα μπορεί να παρακολουθεί μονό τα μαθήματα που θα αντιστοιχούν στο εκάστοτε εξάμηνο. Πλέον αυτό που βιώνουμε είναι η εικόνα από το μέλλον της εκπαίδευσης που θέλουν, σύμφωνα με την οποία θα διαλύεται όλο και περισσότερο η εκπαιδευτική διαδικασία στοιβάζοντας τους σπουδαστές στα εργαστήρια, επιδεινώνοντας την ήδη υπάρχουσα κατάσταση με τις λίστες αναμονής και καθιστώντας από το νέο εξάμηνο  τα περισσότερα τμήματα του ΤΕΙ ανίκανα  να λειτουργήσουν.

Μπροστά στην νέα άγρια πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν, οι καθεστωτικές δυνάμεις στις σχολές, ΠΑΣΠ-ΔΑΠ δείχνουν ότι όχι μόνο είναι οι εκφραστές αυτής της ληστρικής πολιτικής αλλά έρχονται να βάλουν και «πλάτες» στην διάλυση της εκπαίδευσης, κάνοντας μια σειρά από πιο σκληρά μέτρα. Η ΠΑΣΠ που προσπαθεί να μας πείσει πόσο αναγκαία είναι τα μέτρα και ότι ευθυνόμαστε όλοι για το χρέος, έρχεται τώρα να μας πει πόσο «καλός» είναι ο ν.πλαίσιο, συμφωνώντας μ’ αυτόν. Προτείνει την κατάργηση του ασύλου, τις συγχωνεύσεις των σχολών, μιλάει για καλύτερη διαχείριση των Ιδρυμάτων και στην ουσία συνενεί με τις περικοπές και τις απολύσεις. Η ΔΑΠ έρχεται κι αυτή να προτείνει μια σειρά από σκληρότερα μέτρα, μιλώντας πλέον ξεκάθαρα για ιδιωτικά πανεπιστήμια,κατάργηση του ασύλου, σύνδεση των ιδρυμάτων με ιδιώτες και χρηματοδότηση απ' αυτούς, στελέχη στην διοίκηση των σχολών και μια σειρά από άλλα μέτρα που έρχονται τσακίσουν το δικαίωμα στην γνώση και να το παραδώσουν μια και καλή στους ιδιώτες. Δείχνουν πλέον ξεκάθαρα ότι είναι συντεταγμένες πλήρως με την επίθεση του κεφαλαίου, μπλοκάροντας στην πράξη συλλογικές διαδικασίες και συνελεύσεις και οποιαδήποτε απόφαση αγώνα (βλ. έκτακτους καθηγητές ΤΕΙ) που πάει ενάντια στα σχέδιά τους. Από την άλλη η/το ΚΝΕ/ΜΑΣ παρά τις αγωνιστικές κορώνες, μένει στο στείρο συγκεντρωτισμό του, απομονώνοντας οποιοδήποτε ανατρεπτικό κίνημα ξεσπάει και δεν το ελέγχει, χαρακτηριστικά παραδείγματα η ουδέτερη στάση απέναντι στην κατάληψη των έκτακτων καθηγητών αλλά και η καμία προσπάθεια για πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης και ενημέρωσης του κόσμου μένοντας κλεισμένη στην επιτροπή αγώνα . Δείχνοντας στην πράξη «φόβο» στους ελπιδοφόρους αγώνες που ξεσπούν, βάζοντας φρένο στην αγωνιστική διάθεση των εργαζόμενων και της νεολαίας.

  Ήρθε πλέον η ώρα το φοιτητικό κίνημα, από την εμπειρία του το προηγούμενο διάστημα, να ξαναβγεί στο δρόμο και να ανατρέψει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την αντιλαϊκή πολιτική που βάζει φρένο στα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων. Τώρα που η κατάσταση που βιώνουμε στο ΤΕΙ γίνεται σκληρότερη, πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του κόσμου της σχολής να δυναμώσει τις Γενικές Συνελεύσεις και να συνδεθεί με τον αγώνα των εκτάκτων καθηγητών καθώς και των υπολοίπων εργαζομένων που πλήττονται από αυτή την πολιτική. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να αντισταθούμε στα σχέδια της πολιτικής ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΕΕ-ΔΝΤ και να απαντήσουμε με συλλογικούς αγώνες με τα ταξικά κομμάτια των εργαζομένων, προκειμένου η αμφισβήτηση να μετατραπεί σε πολιτικό κίνημα ανατροπής.

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!

Μ.ΑΡ.Κ.Σ – Ε.Α.Α.Κ

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ:ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εδώ και καιρό έχει καταθέσει τις δικές της «προτάσεις» για την αναδιάρθρωση της παιδείας. Με το άγχος μην χάσει την πρωτιά από την ΠΑΣΠ, η ΔΑΠ έρχεται ακόμα πιο αντιδραστικά και από την κυβέρνηση να εκφράσει τις απόψεις των επιχειρήσεων για την παιδεία  Ενώ η φοιτητική και όχι μόνο κοινότητα της χώρας αναμένει σύντομα την κατάθεση προς ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για την παιδεία, μετά από ένα διάστημα κινητοποιήσεων κόντρα στον μαύρο μονόλογο της κυβέρνησης, η φοιτητική παράταξη της ΝΔ πιστή στα πολίτικά νεοφιλελεύθερα πιστεύω της βάζει πλάτες. Ας δούμε τα κύρια σημεία των “προτάσεων”:

“Στηρίζουμε την απευθείας ιδιωτική χρηματοδότηση ως συμπληρωματικό μέτρο οικονομικής ενίσχυσης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Ενθαρρύνουμε τη δυνατότητα επιχειρήσεων να χρηματοδοτούν τη λειτουργία μεταπτυχιακών σπουδών με απώτερο σκοπό την αμεσότερη σύνδεση των αποφοίτων με την αγορά εργασίας. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας συμβάλλοντας στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.”

      Υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα της χρηματοδότησης της παιδείας θα λυθεί με τη συμμετοχή εξωτερικών παραγόντων. Αυτό που πραγματικά θα γίνει, είναι να αρχίσουν να διοικούν τις σχολές σιγά-σιγά οι επιχειρήσεις, αφού θα έχουν και κάποιες απαιτήσεις για την χρηματοδότηση που προσφέρουν.  Αποτέλεσμα αυτό θα είναι τα προγράμματα σπουδών να αλλάζουν σύμφωνα με της ανάγκες τις κάθε επιχείρησης, η δημιουργία ενός πλήρως αναλώσιμου και ειδικευμένου απόφοιτου οποίος μετά από ένα σύντομο διάστημα δεν θα μπορεί να προσφέρει και θα ξαναεπιστρέφει στα θρανία. Με αυτό τον τρόπο θα δοθεί πάτημα στις κυβερνήσεις να περικόψουν και άλλο την κρατική χρηματοδότηση, η ίδη μειωμένη φοιτητική μέριμνα θα καταργηθεί πλήρως (βλέπε βιβλία, σίτιση)  

 

“Προτείνουμε ως μοντέλο ακαδημαϊκής διακυβέρνησης το εξής: i) Σύγκλητος (με αυστηρά ακαδημαϊκά καθήκοντα και επίβλεψη του 4ετούς προγραμματισμού), ii) Πρυτανικό Συμβούλιο (εκτελεστική και διοικητική διαχείριση – σύνθεση: Πρύτανης, Αντιπρυτάνεις, Εκτελεστικός Διευθυντής, εκπρόσωπος φοιτητών). Ο Εκτελεστικός Διευθυντής θα προέρχεται από την ανοιχτή αγορά με καθήκοντα οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης, iii) Συμβούλιο Στήριξης.[...]”

     Η μόνη σημαντική διοικητική αλλαγή που προτείνουν για την διακυβέρνηση του πανεπιστημίου είναι ο manager! Απλά θα βάλουν μέσα στη διοίκηση τον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή οι σχολές γίνονται εν δυνάμει επιχειρήσεις, καταργώντας τον αμιγώς εκπαιδευτικό χαρακτήρα του πανεπιστημίου Πλέον η λειτουργία του πανεπιστημίου θα κρίνεται με τους ψυχρούς όρους της αγοράς, καθώς η ποιότητα τους θα αξιολογείται με βάση το κατά πόσο είναι επικερδές το ίδρυμα και κατά πόσο εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων Πάρε και ένα συμβούλιο στήριξης για ξεκάρφωμα...

“Χρειάζεται κατάργηση του θεσμού της ΕΦΕΕ – δημιουργία νέου οργάνου - Διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών κάθε δύο χρόνια με παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου. Έτσι θα δίνεται η δυνατότητα στις παρατάξεις να παράγουν ουσιαστικές προτάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και να μην αφοσιώνονται αποκλειστικά και μόνο στις εκλογές. Είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι σήμερα η χώρα μας είναι από τις ελάχιστες που δεν έχουν εκπρόσωπο φοιτητών στις ευρωπαϊκές διασκέψεις για την Παιδεία...”

      Δεν τράβηξε το παραμύθι της ΕΦΕΕ και το κόψαμε. Βέβαια όχι για ενισχυθεί η αμεσοδημοκρατία μέσω των Γενικών Συνελεύσεων των Φοιτητικών Συλλόγων αλλά για να επινοηθούν νέοι ακόμη πιο συγκεντρωτικοί όροι εξουσίας. Θέλουν φοιτητικούς συλλόγους που θα είναι όργανα του κράτους και θα ελέγχονται από αυτό έτσι προκύπτει και ο δικαστικός αντιπρόσωπος και όχι για τις  νοθείες που οι ίδιοι μαζί με την ΠΑΣΠ κάνουν.  Περιορισμός των φοιτητικών εκλογών ανά διετία καθώς όσο πιο αραιά καλούνται να επιδείξουν “φιλευσπλαχνία” και “υπευθυνότητα” τόσο καλύτερα.

“Πιστεύουμε για το Άσυλο πως «Οι δημόσιες αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επέμβουν κάθε φορά που διαπράττονται εγκληματικές πράξεις με απλή καταγγελία». Στηρίζουμε την προστασία της διακίνησης ιδεών, διδασκαλίας και συνδικαλισμού αλλά λέμε όχι στο άσυλο ανομίας. Προτείνεται η δημιουργία Πανεπιστημιακής ομάδας που θα αναλάβει τη φύλαξη και ενημέρωση των αρχών.”

      Μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους! Μιλάνε για άσυλο ανομίας αυτοί που χρησιμοποιούν μπράβους για να διασφαλίσουν την «ακαδημαϊκή λειτουργία», αυτοί που μετατρέπανε μαζί με την ΠΑΣΠ την ΑΣΟΟΕ και την Νομική σε πεδίο μάχης εξωπανεπιστημιακών τραμπούκων . Στην πραγματικότητα θέλουν να καταργήσουν το άσυλο γιατί ξέρουν πως αυτό μπορεί να γεννήσει και να φιλοξενήσει(όπως έχει κάνει και στο παρελθόν) τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Θέλουν να καταργηθεί το άσυλο γιατί στο πανεπιστήμιο της αγοράς δεν μπορούν να χωράνε αντιστάσεις από τους φοιτητές και τους εργαζόμενους ούτε να διεξάγονται σε αυτό συλλογικές διαδικασίες. Υποστηρίζουν ότι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ο συνδικαλισμός θα μπορεί να γίνεται και χωρίς το άσυλο, μια ιδέα καθόλου ρεαλιστική. Το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό για τους αγώνες του χθες και του αύριο, δεν θίγεται από καιροσκοπικά γεγονότα.

“Θέλουμε να επιτραπεί η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων Τα νέα ιδρύματα θα πρέπει να διέπονται από αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και αξιολόγησης ενισχύοντας τον ανταγωνισμό με τα δημόσια ιδρύματα.”

     Το μαργαριτάρι το άφησαν τελευταίο και καλύτερο...Ανάξιοι σχολιασμού στο συγκεκριμένο σημείο. Αφού ξεπουλήσαμε τα πάντα από ΔΕΚΟ, ας ρίξουμε την ταφόπλακα και στην παιδεία! Να φτιαχτούνε δηλαδή κι άλλα ιδιωτικά μαγαζιά. Οι φοιτητές να πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλα τους για να πάρουν ένα πτυχίο-μενού σκόρπιων γνώσεων που σε καμία περίπτωση δεν θα τους εξασφαλίζει δουλειά. 

Οι προτάσεις της ΔΑΠ, όπως και της ΠΑΣΠ, ταυτίζονται πλήρως με τον νόμο Διαμαντοπούλου δεν πρόκειται να έχουν καμιά ουσιαστική βελτίωση προς όφελος του φοιτητή και ευρύτερα της κοινωνίας. Κινούνται στην ίδια λογική με αυτή που εφαρμόζεται τώρα στο ΤΕΙ, την πολιτική των περικοπών, των απολύσεων, των λιστών αναμονής, των μονό-ζυγών, της εντατικοποίησης των ρυθμών σπουδών.

     Κυβέρνηση-Ε.Ε-ΔΝΤ, ακολουθώντας πιστά και οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, επιλέγουν να διαλύσουν και την δημόσια δωρεάν παιδεία μετατρέποντας την σε εμπόρευμα. Απέναντι σε αυτήν την κατεύθυνση εμείς δεν θα πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι, θα πρέπει να ενισχύσουμε τις Γενικές Συνελεύσεις και να διεκδικήσουμε μια καλύτερη παιδεία και ένα καλύτερο μέλλον. Χρειάζεται αγώνας  για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε αυτή την κοινωνία της εκμετάλλευσης και να ζήσουμε για κοινωνία με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Μαχόμενη ΑΡιστερή Κίνηση Σπουδαστών

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση

Ξεσηκωμός ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη

Από την Κορέα και το Βιετνάμ μέχρι το Ιράκ και το Αφγανιστάν η ιστορία των 60 τελευταίων χρόνων είναι βαμμένη με αίμα. Με το αίμα των λαών στις χώρες οπού… «η   διεθνής κοινότητα» αποφάσισε να επέμβει, δολοφονώντας εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους  με σκοπό γεωπολιτικά και οικονομικά οφέλη  60 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και αυτού που ονομάζουμε «διεθνής κοινότητα», 60 χρόνια δηλαδή από τότε που Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές  αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα προσωπείο προκειμένου να μπορούν ελεύθερα να επεμβαίνουν στρατιωτικά σε όποιο σημείο του πλανήτη θέλουν και να αφαιμάξουν τους λαούς και τη γη τους. Αυτό το προσωπείο επέλεξαν να φορέσουν και τώρα προκειμένου να κάνουν αυτό που ήταν αναμενόμενο για τους περισσότερους εδώ και μέρες. Αποφάσισαν να επέμβουν στρατιωτικά στη Λιβύη.

  

 Είναι όμως πλέον σαφές σε όλους ότι οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με την προστασία του λιβυκού λαού, για την οποία οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ιταλίας και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον. Είναι χυδαία πρόκληση να εμφανίζονται όλοι αυτοί, πρώην και νυν συνεργάτες των αυταρχικών και αντιδραστικών καθεστώτων στην Β. Αφρική, ως υπερασπιστές των λαϊκών ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Τα ίδια λαϊκά και κοινωνικά δικαιώματα που υπερασπίζονταν σε Ιράκ και Αφγανιστάν (παράλληλα με την καταστροφή υποτιθέμενων χημικών όπλων και τον πόλεμο στην τρομοκρατία αντίστοιχα), οπού αμερικανικές επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή εκμεταλλεύονται γη, ανθρώπους και φυσικούς πόρους (πετρέλαια κλπ.) Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της Λιβύης. Τα αστικά κράτη δεν ενδιαφέρονται για το αίμα που κυλάει στο έδαφος, αλλά για το πετρέλαιο που είναι αποθηκευμένο, σε μεγάλες ποσότητες και εξαιρετική ποιότητα, στο υπέδαφος της χώρας.

Δεν ενδιαφέρονται για τη δημοκρατία αλλά για τη χειραγώγηση και την καταστολή κάθε γνήσιας λαϊκής εξέγερσης όπως στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Ενδιαφέρονται, επίσης, να ξεπεράσουν την ιστορική κρίση του καπιταλισμού, επεκτείνοντας τον βάρβαρο κοινωνικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει κατά των εργαζομένων μέχρι και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και επιβάλλοντας  βαθύτερες  αναδιαρθρώσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου και στην περιοχή αυτή.

  Φυσικά η απόλυτη αντίθεση στην ιμπεριαλιστική επέμβαση δεν πρέπει να σημαίνει κανενός είδους ανοχή στο καταπιεστικό και εκφυλισμένο καθεστώς Καντάφι και στις αποτροπιαστικές  ενέργειες των στρατιωτικών του δυνάμεων ενάντια στους διαδηλωτές που αγωνίζονται για την ανατροπή του, για πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ένα καθεστώς το οποίο όλα τα τελευταία χρόνια όχι απλά είχε την ανοχή της ‘διεθνούς κοινότητας’, αλλά αποτελούσε μαζί με το Μουμπάρακ , το μακρύ χέρι τους στην περιοχή προκειμένου να καταληστεύουν το φυσικό πλούτο που ανήκει στο λιβυκό λαό. Σε περίοδο κρίσης οι κυβερνήσεις Γαλλίας , Αγγλίας, Ιταλίας κλπ. αλλά  και οι πετρελαϊκές εταιρίες κρίνουν πως δεν τους είναι πλέον απαραίτητος ένας τέτοιος ‘μεσάζον’ και αποφάσισαν να επέμβουν, προκειμένου να μπορούν να εκμεταλλευτούν απευθείας το λιβυκό υπέδαφος.

Ο λιβυκός λαός σε αυτή τη φάση καλείται να δείξει αποφασιστικότητα και πυγμή. Καλείται να παλέψει τόσο ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που είναι έτοιμες ανά πάσα στιγμή να μπουν στη χώρα όσο και ενάντια στο αυταρχικό καθεστώς Καντάφι αλλά και οποιαδήποτε κυβέρνηση-ανδρείκελο διοριστεί από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Καλείται να δείξει ότι μόνο όταν οι λαοί  πολεμάνε και νικούν ξένους ιμπεριαλιστές και ντόπια αυταρχικά καθεστώτα, μόνο όταν αυτοί βρίσκονται στην εξουσία μπορούν πραγματικά να συνυπάρχουν ειρηνικά.

Εμείς από την πλευρά μας πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα τους .Όχι με έναν παθητικό τρόπο, αλλά με ένα μαζικό πολιτικό αντιπολεμικό κίνημα. Ένα κίνημα που θα βάζει στο στόχαστρο όχι μόνο τις ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αλλά και τους ντόπιους ιμπεριαλιστές και την κυβέρνηση που έτρεξε να δηλώσει την πλήρη διαθεσιμότητα του Ελληνικού στρατού για την ιμπεριαλιστική επέμβαση. Ένα κίνημα που καλείται να ανατρέψει τη χούντα Κυβέρνησης –ΕΕ-ΔΝΤ στην Ελλάδα αλλά να συνδεθεί και με όλα τα κινήματα διεθνώς που παλεύουν ενάντια στη χούντα των αγορών και σε όλους αυτούς που δολοφονούν και σφαγιάζουν στο βωμό του κέρδους.

Μ.ΑΡ.Κ.Σ - Ε.Α.Α.Κ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ.