Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Η νεολαία δε συναινεί, δε σιωπά! Όχι στους πολιτικούς εκφραστές της ανεργίας και της φτώχειας! Η πολιτική στα χέρια των φοιτητών!


Τα τελευταία 3 χρόνια με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση και την σωτηρία της χώρας και του Ευρώ, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ εκτελώντας πιστά τις εντολές τις εντολές των τραπεζιτών, της Ε.Ε και του ΔΝΤ, μας έφεραν σε ένα πραγματικό μεσαίωνα, με μισθούς πείνας, διάλυση-ιδιωτικοποίηση παιδείας-υγείας-ασφάλισης, κατάργηση δημοκρατικών δικαιωμάτων. Περνούν το ένα μνημόνιο μετά το άλλο παρά τις πιο μαζικές κινητοποιήσεις των  δεκαετιών και ρίχνουν εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και την ανεργία, ετοιμάζοντας στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες και αύριο για τους άνεργους ή για αυτούς που θα τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι και να αντισταθούν.
Ο μεγάλος «χαμένος» αυτής της κοινωνικής κατάστασης είναι η νεολαία. Μια νεολαία που την θέλουν σύγχρονο δούλο μέσα στο καθεστώς της ανεργίας, της ελαστικής και μαύρης εργασίας τους, χωρίς δικαίωμα στην εκπαίδευση αφού αυτή ιδιωτικοποιείται και γίνεται προνόμιο για λίγους. Δεν θέλουν η νεολαία να σπουδάσει, να έρθει σε επαφή με μόνιμες και αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις, να μάθει να παλεύει συλλογικά για το μέλλον της.
         
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ! Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Όλο αυτό το διάστημα προσπαθούν φυσικά να μας πείσουν πως «μαζί τα φάγαμε», πως χωρίς τα μνημόνια και την ΕΕ «θα είχαμε καταστραφεί», πως οι ιδιωτικοποίηση της παιδείας-υγείας είναι η μόνη «ρεαλιστική» λύση. Πως ο καθένας μας πρέπει να βαδίσει τον δικό του δρόμο ατομικά και δεν υπάρχει λόγος να αγωνίζεσαι, γιατί δεν θα κερδίσεις τίποτα  και έτσι πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να σηκώσουμε στις πλάτες μας τα βάρη της δικιάς τους κρίσης!  
Η νεολαία και οι εργαζόμενοι όμως δεν μπορούν να ζήσουν στο δικό τους μονόδρομο και έχει επιλέξει τον δικό του ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ. Αυτό έχει φανεί από τις μεγαλειώδεις στιγμές του κινήματος, των 48ωρων απεργιών, τις συγκεντρώσεις στην πλατεία συντάγματος και τις καταλήψεις των φοιτητών και των μαθητών.
Οι φοιτητικές καταλήψεις του Σεπτέμβρη και το συνεχές μπλοκάρισμα της εφαρμογής του νέο νόμου πλαίσιο, οδήγησε τον Υπουργό Παιδείας να συζητάει την απόσυρση του νόμου. Οι μεγάλοι αγώνες του λαού οδήγησαν  την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην απομόνωση και σε αδυναμία να κυβερνήσει και το πολιτικό σύστημα σε εκλογές που δεν τις ήθελε.
Βλέπουμε λοιπόν ότι με τους αγώνες μας κερδίζουμε και μπορούμε να κερδίσουμε ακόμα περισσότερα. Μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους και τις γενικές συνελεύσεις μαζί με τους εργαζομένους και τον υπόλοιπο λαό μπορούμε να ρίξουμε κυβερνήσεις, μνημόνια, να διαγράψουμε το χρέος, να φύγουμε από τις αλυσίδες του ΔΝΤ, της Ε.Ε και του Ευρώ, να ανατρέψουμε τον νέο νόμο πλαίσιο.


ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ, ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.
Η Μ.ΑΡ.Κ.Σ-Ε.Α.Α.Κ είναι η συλλογικότητα εκείνη που προσπαθεί να οργανώσει τους φοιτητές μέσα από τις Γενικές τους Συνελεύσεις για την διεκδίκηση και επιβολή των δικαιωμάτων τους μέσα και έξω από το ΤΕΙ.
 Πριν αλλά και μετά την ψήφιση του νόμου-Διαμαντοπούλου η ΕΑΑΚ συνέβαλε μέσα από τις γενικές  συνελεύσεις  στην κλιμάκωση του φοιτητικού κινήματος ώστε να μπλοκάρει κάθε πτυχή του νόμου και τελικά να τον ανατρέψει στο σύνολό του. Ήταν μια από τις συλλογικότητες που μέσα από καθημερινές κινητοποιήσεις με τους υπόλοιπους συμφοιτητές μας έδωσε μάχη για να μην μειωθούν τα εργαστηριακά δίωρα, που έδωσε την μάχη και την κέρδισε ώστε να αυξηθεί η διάρκεια της εξεταστικής(όταν η ΔΑΠ σφύριζε αδιάφορα), για να καταργηθούν οι αλυσίδες, για να κερδηθεί το 45ωρο.
Ειδικά όμως το επόμενο διάστημα όπου τα προβλήματα επιβίωσης των φοιτητών και των εργαζομένων μέσα στα ιδρύματα θα ενταθούν, με την προσπάθεια για απολύσεις και διάλυση της φοιτητικής μέριμνας(ειδικά για τα ΤΕΙ που καταργείται άμεσα η σίτιση και συγχωνεύονται τμήματα), όπου τον Ιούνιο σύμφωνα με τα όσα έχουν ψηφίσει έρχονται νέα χειρότερα μέτρα. Στήριξη στην ΕΑΑΚ σημαίνει:
 α) στήριξη στις καθημερινές συλλογικές μας μάχες εντός του ΤΕΙ για την βελτίωση της φοιτητικής μας καθημερινότητας μέσω τις κατάργησης των αλυσίδων, την κατάργηση των μονών-ζυγών, την αύξηση των ωρών δήλωσης, την καθιέρωση πτυχιακών εξεταστικών και ποσοστού κατώτερης επιτυχίας στις εξεταστικές, το δικαίωμα στην δωρεάν σίτιση και το δωρεάν σύγγραμμα, για να μην κοπεί καμία παροχή
β) στήριξη ενός σχεδίου για την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις και την δικιά μας δημοκρατία, να αγωνιστούμε για την ανατροπή του Πανεπιστημίου-επιχείρηση, για ένα άλλο πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν που θα το ελέγχουν οι ίδιοι οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι του, που θα προσφέρει πραγματική γνώση και πτυχία που θα παρέχουν πλήρη εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα. Ένα πανεπιστήμιο που θα εκτελεί έρευνα για τα συμφέροντα της κοινωνίας και όχι των επιχειρήσεων. Για ένα πανεπιστήμιο που θα καταργεί το ψεύτικο διαχωρισμό ΑΕΙ-ΤΕΙ και θα τα ενοποιεί σε μια Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση δημόσια για όλους  και συνολικά της πολιτικής, με βάση τις ανάγκες μας.
γ) στήριξη στην Αριστερά που θα συμβάλει με όλες τις δυνάμεις της ώστε το φοιτητικό κίνημα να είναι οργανωμένο δίπλα στον αγωνιζόμενο λαό βοηθώντας να συγκροτήσουν το δικό τους μέτωπο αγώνα. Μια Αριστερά που θα βάζει πρώτο και κυρίαρχο της ανάγκες της κοινωνίας και όχι το καπιταλιστικά εφικτό ή το συμφέρον του Κόμματος. Μια Αριστερά που στην συγκεκριμένη περίοδο δεν φοβάται να έρθει σε ρήξη με τις βασικές επιλογές του συστήματος προβάλλοντας ένα άμεσο πρόγραμμα ανακούφισης της νεολαίας και του λαού(διαγραφή του χρέους, έξοδο από Ευρώ-Ε.Ε, εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, αναδιανομή του πλούτου, κλπ) ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την ανατροπή του σάπιου συστήματος.
δ) στήριξη στο σχέδιο για κοινή δράση των δυνάμεων του αγώνα και κυρίως της αριστεράς μέσα στο φοιτητικό κίνημα, ώστε να συμβάλουμε από κοινού στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, για την ανατροπή του νέου νόμου πλαίσιο και του πανεπιστημίου επιχείρηση, για την ανατροπή αυτής της κοινωνικής κατάστασης, για την επιβολή των σύγχρονων δικαιωμάτων της νεολαίας σε Παιδεία-Εργασία-Δημοκρατία


ΝΑ ΜΑΥΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΣΟΙ ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ!

 Εργαζόμενοι και νεολαία κατέγραψαν μια καταδίκη των κομμάτων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ, που υλοποίησαν από κυβερνητικές θέσεις την άγρια αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ και των Μνημονίων. Ο λαός αψήφησε τα τρομοκρατικά διλήμματα κι έριξε ένα τρανταχτό εκλογικό χαστούκι στα κόμματα που πρωτοστάτησαν στο «μαύρο μέτωπο». Στην καταδίκη αυτή συνέβαλαν οι μαζικοί αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος αλλά και η παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Ο παραδοσιακός δικομματισμός, το σάπιο πολιτικό σύστημα δέχτηκε ισχυρό χαστούκι και γι’ αυτό το σύστημα αναζητεί την ανασυγκρότησή του με νέα υλικά.
Με τον ίδιο εκκωφαντικό τρόπο με τις βουλευτικές εκλογές πρέπει η σπουδάζουσα νεολαία και στις φοιτητικές εκλογές στις 16 Μάη πρέπει να μαυρίσουμε και να καταδικάσουμε τις κυβερνητικές παρατάξεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ. Να δείξουμε ότι η νεολαία δεν τσιμπάει στους εκβιασμούς τους και ότι θα είναι το πιο δυναμικό κομμάτι των αγώνων που έχουμε μπροστά μας ενάντια στη νέα δουλεία που μας ετοιμάζουν, Να δείξουμε ότι οι φοιτητές και το φοιτητικό κίνημα δεν είναι αδιάφορο και δεν ανέχεται αυτή την πολιτική.
Πρέπει να καταδικαστούν οι δυνάμεις των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που στήριξαν και στηρίζουν τη πολιτική των μνημονίων, τον νέο νόμο πλαίσιο διάλυσης-ιδιωτικοποίησης της παιδείας, των ρουσφετιών με τους καθηγητές.
Η ΔΑΠ σαν  1η δύναμη είναι εδώ και χρόνια ο μεγαλύτερος εκφραστής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, τις μνημονιακής πολιτικής και της διαπλοκής με τους μεγαλοκαθηγητάδες. Σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να αποδείξει αυτή την στάση της. Ας θυμηθούμε την στάση της στις καταλήψεις του Σεπτέμβρη, στις μεγάλες απεργίες, όταν γινόντουσαν οι μειώσεις εργαστηριακών τμημάτων στο ΤΕΙ δεν τολμούσε να καλέσει καν συνέλευση για να ενημερώσει τους φοιτητές, όταν προέκυψε το ζήτημα της μονής εξεταστικής και της σύντομης διάρκειας της σφύριζε αδιάφορα. Εξάλλου δεν είναι τυχαία η επιλογή του Αντώνη Σαμαρά να βασιστεί στην ΟΝΝΕΔ και την ΔΑΠ σαν τις δυνάμεις που πρεσβεύουν το πρόγραμμα τους για την αλλαγή. Η αλλαγή που θέλει ο Σαμαράς και η ΔΑΠ είναι τα μνημόνια και οι φασιστικές επιθέσεις με μπράβους στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης που έκανε η ΔΑΠ για να υπερασπιστεί τις εκλογές για τον νέο νόμο, που από τύχη δεν είχαμε νεκρό όπως το ’91 η ΟΝΝΕΔ και η ΔΑΠ σκότωσαν τον δάσκαλο και αγωνιστή Τεμπονέρα.
Η ΠΑΣΠ από κοντά και αυτή στήριξε όλη την πολιτική του μνημονίου και τον νέο νόμο πλαίσιο. Η ΠΑΣΠ ΤΕΙ ήταν αυτή που έβγαζε ανακοινώσεις για το πόσο καλό και αναγκαίο είναι το μνημόνιο και ο νόμος πλαίσιο. Κονταροχτυπιότανε με την ΔΑΠ για το ποιος έκανε τις καλύτερες προτάσεις για τον νέο νόμο πλαίσιο. Στο ΤΕΙ Πειραιά συγκεκριμένα ενώ στα λόγια τα μέλη της ΠΑΣΠ(ειδικά στον Αυτοματισμό) το παίζουν αντιμνημονιακοί και ενάντια στον νέο νόμο πλαίσιο, δεν έκαναν ποτέ καμία κινητοποίηση, δεν κάλεσαν σε καμία συνέλευση, δεν έπαιρναν καμία θέση όταν ψηφιζόντουσαν οι μειώσεις στα εργαστηριακά τμήματα, δίνοντας στην πραγματικότητα την στήριξή τους.

ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ,
ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ

Η ΠΚΣ παρά τον αγωνιστικό της λόγο δεν πιστεύει ότι στο σήμερα με τους αγώνες μας μπορούμε να πετύχουμε συγκεκριμένες νίκες και έτσι καλεί σε μια στείρα διαμαρτυρία, «για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας», ενώ σε κρίσιμες στιγμές του κινήματος όταν βλέπει ότι δεν μπορεί να ελέγξει πλήρως τις καταστάσεις αποχωρεί και καταγγέλλει, καταλήγοντας πολλές φορές να εξυπηρετεί τον αντίπαλο. Τέτοια παραδείγματα είναι το κίνημα των πλατειών αλλά το πιο πρόσφατο είναι η έξαρση του φοιτητικού κινήματος τον περασμένο Σεπτέμβρη. Έτσι όταν ο νόμος ψηφίστηκε καλούσε σε μπλοκάρισμά του, χωρίς να βάζει στόχο την ανατροπή του και χωρίς να συμμετέχει στις καταλήψεις και το συντονιστικό γενικών συνελεύσεων, λογική που την οδήγησε μετά από λίγες εβδομάδες να κατεβάζει πλαίσια ανοιχτής σχολής, όπως και οι κυβερνητικές παρατάξεις, προκειμένου να σταματήσουν οι καταλήψεις. 
Σημαντικό επίσης είναι να διασφαλιστεί ότι σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές θα υπάρχει και η μαχητική συμμετοχή του συνόλου του φοιτητικού κόσμου. Ιδιαίτερα σε μια στιγμή που βασικό επίδικο των επιτελείων της κυρίαρχης πολιτικής είναι η διάλυση του φοιτητικού κινημάτων και των οργάνων του σε όλα τα επίπεδα! Η επιλογή του άκυρου και της αποχής σημαίνει ότι η νεολαία υιοθετεί το «δεν γίνεται αλλιώς», ότι σκύβει το κεφάλι και υποχωρεί. Είναι επιλογή που σε καμία περίπτωση δεν εκδηλώνει τις τάσεις αμφισβήτησης που υπάρχουν στην νεολαία. Ίσα-ίσα στέλνει μήνυμα στα κυβερνητικά επιτελεία αδιαφορίας και συναίνεσης της νεολαίας στον κυκεώνα των μέτρων ενώ ανακουφίζει ΠΑΣΠ και ΔΑΠ αφού δεν τις καταγγέλλει και δεν τις περιθωριοποιεί όπως πρέπει.

ΣΤΙΣ 16 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ Μ.ΑΡ.Κ.Σ-Ε.Α.Α.Κ

Σε αυτό το φόντο οι φοιτητικές εκλογές της 16ης Μάη αποτελούν ένα πολιτικό στοίχημα για την νεολαία. Πρόκειται για ένα δημοψήφισμα αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές σε ένα από τα πιο μαζικά κομμάτια της νεολαίας που θα στείλει πολύ σημαντικά πολιτικά μηνύματα στην υπόλοιπη κοινωνία.
Στήριξη στην ΕΑΑΚ σε αυτές τις τόσο κρίσιμες φοιτητικές εκλογές, σημαίνει ουσιαστική και μαχητική καταδίκη της χούντας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ και ΔΝΤ από τη μεριά της νεολαίας. Έτσι ψήφος στην ΕΑΑΚ είναι το πιο καθαρό μήνυμα πως τώρα που θέλουν να μας τα πάρουν όλα θα  βάλουμε προμετωπίδα τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Για μια άλλη εκπαίδευση, εργασία και ζωή, όχι αυτή της ΕΕ, των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου. Παλεύουμε συνολικά για να μην πληρώσουμε το χρέος τους,  για σταθερή και μόνιμη δουλειά, δουλειά για όλους με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, με αξιοπρεπείς μισθούς ώστε να ζει ο καθένας αξιοπρεπώς από μία και μόνο δουλειά. Για να γίνει καθαρό σε όλους ότι η νεολαία δεν συναινεί, δεν σιωπά, με την αντικαπιταλιστική αριστερά και τα κινήματα της ανατροπής τραντάζει  την κρίση του συστήματος..

Μαχόμενη Αριστερή Κίνηση Σπουδαστών
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση